22 Mayıs 2012 Salı


Hayatta mutluluğu da acıyı da en demine kadar gördüğümü düşünüyorum. 
İyi ki acı çekmişim dediğim zamanlarım da oldu çoğu kez.
 Bu sayede aynı hataları bir kez daha tekrarlamamayı öğrendim.
 Hani kendimi engellemesini hep bildim.
 Bazen içim cız etse de eskisi gibi olmamayı başardım. 
İnsanın kişiliğini değiştirmesi zor tabi ki. 
Ama insan değişiyor .
İstemese de değişmek zorunda kalıyor. 
Çünkü  sahici mutluluk o zaman başlıyor.
Sabahın ışıkları kendini gösterdi yine.
Söylene söylene zamanı da geçiriyoruz.
Hayatına anlam katacak birileri olmalı mutlaka.
Herneyse.
Bugün de ölmedik. 

Gamze Karaman

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder