Aşktan gelen acı bile tatlıdır.

Yokluğunda şanslı hissetmeye başladım kendimi. Sevdiği yanındayken her aşık yaşar öyle değil mi? Ama bak, sen yoksun, ellerin yok, gözlerin değmiyor gözlerime, yüreğin sönmüyor yüreğimde, ben ise seni yaşatıyorum düşlerimde. Acıysa eğer senden gelen "Baş tacımdır" demesini biliyorum. En koyusuysa hasretlerin uğrunda çektiğim "Varsın olsun be umudum" diyorum 

Biliyor musun? Her ne kadar beni fazla tanımasa da , bir dostum bana: 

---Ne gariptir ki senin yazılarını okurken, o büyük aşklarda yaşanan hüzünlerin, acıların, hatta ayrılıkların bile insana mutluluk verdiğini düşünüyorum--- 

Dedi .

Sen busun işte! Yoktur ötesi! Anladın mı şimdi tarifsizliğini, anladın mı beni yokluğunun bile mutlu ettiğini ?

Çekilmezdi bunca çile, eyvallahım yoktu ki kimseye! 

Sen hasretimken geceler daha bir uzuyorsa, ağlayışlarım kesilmiyorsa, içimde hep bir sızıyla dolaşıyorsam, akıyorsan damarlarımdan kan gibi, dokunmuyorsam sensiz bir çiçeğe, en güzel rüyalarım sana, kabuslarım sanaysa ve sen bir yana, şu koskoca dünya bir yanaysa hala, "Bak, bakta gör" diyorum kendi kendime .

"Nasılda sevmişim meğer, mutluluğunla gülümsemek, resimlerine dokunmak, hayalinle şevişmek dururken, yokluğunu işkenceye dönüştürmek niye?"


SENDEN GELEN NE VARSA KAPIM ACIK SEVDIGIM 
SENDEN PAYIMA DÜSEN SENSIZLIK ISE BEN ONU DA SEVERIM....