Susmaya başladığın anda gözyaşların senin yerine konuşmaya başlar.
Dünya kendi ekseni etrafında dönmeyi bırakır senin etrafında dönmeye başlar. Herkes gider. Yalnız başına kalırsın. Bir sarkilar anlar seni bir de yaktığın sigaranın dumanı. Kimse yoktur konuşacağın karşında. Kendi kendine konuşmaya başlarsın.“Dertleşeceğim omzunda ağlayacağım tek şey oymuş” dersin. O da gidince elindeki tek ama en değerli şey bitmiş olur. En uzun gece 21 Aralık değildir senin için. Onun gittiği gecedir.
Durursun.“Hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçti” derler ya aynen onu yaşarsın. İlk öpüşmeniz ilk sarılmanız ilk filminiz ilk yemeğiniz..
Her şeyi tek tek hatırlarsın. “Ne yani bir daha ona dokunamayacak mıyım ben?” kendi kendine en sık sorduğun soru olur.Uyku mu? Artık öyle bir şey yoktur senin için.Olur da telefonun çalar o arar hemen açmalıyım diye gözünü kapatmazsın.Sonuç ne mi? Aramaz. Sense hem uykundan olursun hem ondan. İkisi de bir daha gelmez.
Aşkın ne matematiği vardır ne de tarihi. Aşk aşktır işte. Mutlu eder bazen seni merak etme.
Ama sonunun olduğunu bilmek de öldürür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder