Bu da Benden Olsun.

Çok sevdalar yaşadım bugüne dek. Çok kırıldım, üzdüm, üzüldüm. Ama bugün anladım ki, aslında ben hiç aşık olmamışım. Evet bazılarının bir sözü, bazılarının duruşu, bazılarınınsa verdiği değerdi belki de beni etkileyen. Sadece bir hoşlantıymış hepsi. Aşkı hafife almışım bugüne dek.


Bugün hepsinden farklı olarak iliklerime kadar hissettim aşkı. Aşkın yaşattığı o acıyı. Ama o acının bile insana huzur verdiğini.. Bugün hissettim.


Evet kaybettim belki onu. O benim kadar sevmiş midir acaba ? diye beynimi kemiren sorular varken, nefesimin kesilecekmiş gibi olduğunu bugün hissettim. Gözlerime baktığında söyleyeceklerimi şaşırır, başka konular açmaya çalışır kafamı sağa sola çevirirdim. Aslında onun gözlerinin içine deli gibi dalıp bir daha çıkmak istemiyordum bile. Keşke daha çok baksaydım o gözlerine, o nur yüzüne.  Bugün hissettim o pişmanlığı. Eli elime değdiğinde ilk kez değmiş gibi yüreğim kıpırdardı. Bilseydim bir daha o elini tutamayacağımı daha sıkı tutmaz mıydım ? Daha çok hissettirmez miydim aşkımı sana ? Yapamadım . Her konuda beceriksizdim. Bunu da beceremedim .


Şimdi gözlerin perde olmuş gözlerime. Sağımda sen, solumda sen, uykumda sen, okulda sen, yemekte sen, otobüste sen, gündüzde sen, gecede sen . Her yerde sen.


Aşkın en deli halini yaşattın bana. Aşkı öğrettin . Evet sen birşey yapmadın belki bana aşkı öğrenmem adına. Belki de bu yüzden sevdim ya seni. Gitmeni asla istemediğim halde seni uğurlamak, kalbimin ortasından birşeyler eksiltmek gibi olsa da durduramamak, bu çaresizlik ve sadece beklemek., umut etmek seni bitirsede yine de vazgeçmemek ..


Bugün hissettim.Aşkın nasıl birşey olduğunu ve hatta insanı yavaş yavaş sanki bir sigara gibi öldürdüğünü, gün geçtikçe bitireceğini bugün hissettim.


Ne kadar çok acı verse de ondan başkasının seni sevmesini, ondan başkasının sana bakmasını, ondan başkasının sana dokunmasını istemediğini, ufacık bir umut dahi olsa, yılların geçeceğini dahi bilsen eğer birgün dönecekse çektiğin acının ne büyük bir mutluluk olduğunu bugün hissettim.

Yazan: Gamze Karaman