Etrafım düşünemeyen bir toplum tarafından sarılmıştı. Kendi adıma endişeleniyordum.
Güvenilir değildim, yani hiç cinayet işlenmemiş olması katil olmayacağım anlamına gelmezdi, gelmemeliydi !
Öyle akıllıydım ki, deli olduğum ihtimali kabul görmedi.
Şimdi ölsem mesela, cenazemde muhakkak çok gençti hak etmedi denilecekti. Sanki doğmak için çok çaba sarfedip hak etmişim gibi !
Evet biraz iyi niyetliydim fakat kötüydüm işte. Terk edilmiştim.. Kızgındım ve çok yorgun.
Evet zararsızdım ama yararlı olacağımı düşünmeleri beni çıldırtıyordu.
Sonuçta Tanrı bile adil ve haklıydı ve değildi de.
Ben tokluktan karın ağrısı çekiyorken aynı an Afrika'da açlıktan ölmüştü diğeri...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder